Het had tof kunnen zijn. Helemaal geweldig vond ik het, het maken van sweaters. Ik zocht me suf naar hippe sweaterstof en vond een leuke zwart-wit print. Tot hij in de brievenbus zat. Ik twijfelde. Die inktvlekken waren misschien toch niet dat… En bovendien had ik me vergist en bleek het gewone tricot te zijn.
De twijfels negerend kocht ik contrasterende boordstof, maakte nog eens duimgaten, verzon een alternatieve kraag…
… en toen werd de Zoon een koe.
Vreselijk. Vind ik toch. De Zoon vind het mooi. Ik niet, dus hij mag hem niet aan van mij.
Enfin, ik geef hem weg aan wie zich er wel in kan vinden. Maat 128, stuur me maar een mailtje.
En ja, slechte foto’s, overbewerkt. Er is echt geen licht vandaag. Ook dat nog.
(stof bij Studio Saartje – boordstof bij Den Depot)
EDIT: Ondertussen kreeg de trui een nieuwe thuis aan het lijfje van Noor van Naadjes en Draadjes 🙂