Emma kreeg een nieuwe kamer en daar horen nieuwe kussens bij. Om op te chillen, want zo heet dat tegenwoordig. Aubergine en turkoois bleken de hoofdkleuren en toen Emma even neusde in mijn stoffenlades haalde ze er al heel snel Petit Pan uit. Perfect!
Waar haar oog ook op viel was een patchwork-lapje dat ik langer geleden al maakte uit restjes. Restjes die te klein waren om veel mee aan te vangen, maar te mooi om weg te gooien. Ooit komt dat wel eens van pas, denk ik dan altijd. En kijk!
Twee kussens die verschillend zijn maar toch zo mooi bij mekaar passen, dat kan alleen maar Petit Pan zijn.
