Gisteren werd ze twaalf.
Jongens toch. Wanneer is dat gebeurd? En hoe cliché klinkt dit ook weer?
Dan probeert een mens zelf maar iets. Het aanbod aan tienerpatronen is mager, dus doe ik aan denk- en knutselwerk. En liefst niks te moeilijk.
Zoals het vergroten van het grootste Gingerbread-patroon, maar dan zonder de mouwen.
En daaraan een rimpelrokje, niet té wijd en vooral “niet te láng, mama!”.
Met echte knopen uiteraard, want kamsnaps zijn “toch een beetje voor kleuters”.
Alleen het afwerken van de armsgaten was een gepruts. Ik wilde geen voering of beleg en geen zichtbare biais. Dus spiekte ik in winkels en fabriceerde uit de stof van de kraag een heel smal biaislint dat ik dan aan de binnenkant van de armsgaten stikte.
Het staat haar, die geknutselde jurk. Nog een beetje finetunen en dan denk ik dat er zo nog eentje maak.
(stof via een FB-aankoop – knopen geruild met haar)