Halleluja, hij is af!
Jackie. Dat mooie manteltje dat ik toen vol overgave en helemaal synchroon met Nele in mekaar stikte en te klein bleek, kreeg een vervolg. En dat liep niet echt van een leien dakje. Ienemiene beloofde om uit te leggen hoe je een patroon 1 of 2 maten uitvergroot (dankjewel, An!), maar als snel bleek dat Dochter 2 niet gemiddeld geproportioneerd is en de jas gewoon twee maten groter maken geen oplossing zou zijn… Zeer lange armen, gemiddelde schouderbreedte, brede borstomtrek: het werd wazig voor mijn ogen. Ik kan dan wel een beetje naaien, maar logisch verstand en inzicht in de technische kant van het patroontekenen? Not for me.
De redding kwam van ’t Stad. De blogloze maar immer-fantastische-en-behulpzame Annick (aka De Toverfee) las ergens tussen de regels door mijn Jackie-angst en offerde een halve zaterdag op om het patroon volledig aan te passen aan Dochter 2. Enkele croques, latte’s en frambozentaartjes later hadden we een passend patroon. Hoera!
Dus, aanschouw de nieuwe Jackie.
Opnieuw in het groen, maar lichter.
Opnieuw met wat bling-bling.
Opnieuw met warme binnenvoering en kleurrijke zakken.
En een klein folieke natuurlijk.
En zo is mijn eerste challenge voor de KCW winter 2014 klaar. Op naar het volgende zeker?
