Elk jaar besluit ik er op tijd aan te beginnen, aan de juffen- en meesterkadootjes. En toch is het elke keer weer een race tegen de klok, ik leer het nooit. Dat het clutchen zouden worden, dat was al lang geleden beslist. Alleen het gepaste model vinden en de juiste stoffen kiezen, dat was wat moeilijker. De vier juffen waarvan sprake zijn alle vier heel verschillend, dus de uitdaging lag erin ze alle vier hetzelfde te geven, maar toch anders.
De juf van Dochter 2 kreeg een feestelijke clutch, met een grote strik, en zelfgemaakte oorbellen op een zelfgemaakt kaartje.
De juf van de Zoon lacht altijd, zegt hij, en is één en al vrolijkheid. Dus maakte ik een kleurrijke Elisanna met knalgroene roosjes-oorbellen.
En dan zijn er nog de zorgjuf en de turnjuf die we allerminst wilden vergeten. Ook zij kregen elk een clutch: opnieuw de bow-clutch in een stof die bij alles moet passen en een bloemenclutch volgens een zelfverzonnen patroon.
Maar er is ook nog de meester van Dochter 1. Altijd een uitdaging, een mannenkado. Al liet hij hints genoeg vallen… Hij kreeg dus wat hij wou, maar evamaria zou evamaria niet zijn als ze er toch niet een klein beetje haar eigen goesting mee zou doen.
Fijne vakantie, lieve juffen en meester! Dik verdiend!