nostalgie in een jurk

Het deed zeer. En het was spannend. Knippen in één van je lievelingsstoffen, vinden jullie dat ook zo moeilijk? De stof waarover sprake lag sinds november in de kast. Ik vind ze prachtig. Dus de schaar erin zetten was nogal lastig. Niet dat ze duur was, £1 per meter alstublieft. En ook kwalitatief is het niets waard, ze is zo synthetisch dat ze waarschijnlijk elektriciteit kan opwekken. Maar die print! Pure nostalgie. En bovendien kocht ik ze op een plek waar ik nooit-van-z’n-leven nog zal komen.


Toch knipte ik er een jurk van voor Dochter 1. Met een bovenstuk gebaseerd op de Candy Cane uit Homemade Minicouture. De linten werden anders geknipt, rechter en dus eenvoudiger. Niet gestrikt maar bij mekaar gehouden door een knoop.

Het rokdeel werd een A-lijn. In de taille kwam een biaislint.

Aan de zoom stikte ik witte paspelband.

Het werd een jurk die me zonder twijfel doet terugdenken aan de tijd van toen, aan oude vrouwtjes in diolen jurken en verrimpelde meneertjes in moestuinen, leunend op hun hark. Nostalgie in een jurk dus.

34 gedachten aan “nostalgie in een jurk”

  1. Heel mooi!
    En ook zo herkenbaar wat je zegt! Ik ben een beginnend naaister en vind het vaak eng om in een mooie stof te knippen… Tja straks gaat er iets het fout!
    Groetjes DivaDaan
    divadaan.blogspot.nl

  2. die jurk was het verknippen van je stof meer dan waard!!! Prachtig! En oké, electriciteit-opwekkende stof, maar grote voordeel is dat je die wast en dochterlief die waarschijnlijk zonder strijken zo weer kan aandoen 😉

Reacties zijn gesloten.