Blogland is een plezant land. Een creatief land ook. Waar we elkaars ideeën bejubelen en die op onze beurt omvormen tot weer iets anders. Waar geïnspireerd wordt. Uitgedeeld. Bewonderd. En waar lief en leed gedeeld wordt. Ik verbaas me daar telkens over, hoe iedereen hier meevoelt en -leeft met de kleine en grote gelukjes en ongelukjes van bloggers die we meestal niet eens kennen. En hoe moedig is dat trouwens niet, om zomaar je ziel bloot te geven op het net, om te schrijven dat je je moeder zo erg mist, of je Grote Liefde. Of hoe alles niet altijd loopt zoals je had gedacht.
Zo ook bij Tine, één van mijn allereerste volgers. Haar zwangerschap eindigde niet helemaal zoals verwacht, en ze staat met haar gezin aan het begin van een groot en onvoorspelbaar avontuur. Toch zal de kleine Ernest zonder twijfel de zon in hun leven worden.
Ik wens hen alle geluk!
