gerimpeld of niet?

Ik weet het. Ik had beloofd om even geen ritstasjes meer te maken.
Maar toen kwam dit op mijn pad.

U ziet het, het schoonste stofje ter wereld.

Voor mij dan toch. En waarschijnlijk niet voor altijd, maar kom. (Al doen de foto’s het stofje niet echt eer aan…) Het lag helemaal verkreukt en opgefrommeld in de restjesbak. Ik was op slag verliefd. Het is zo lieflijk, zo Victoriaans, zo Jane Austen. De anglofiel in mij zag ineens Mr Darcy voorbij galopperen, in een veld vol madeliefjes en bluebells. En Elizabeth die hem vanuit het raam ziet naderen, in een bloemenjurk en zo’n tasje aan haar pols. In dit stofje uiteraard. You get the picture.

Ik maakte er twee. Een verbeterde, symmetrische versie van die vorige vier exemplaren. Met een restje van de gouden paspel die ik maakte voor mijn laatste rok.

En een gerimpelde versie. Ik weet momenteel nog niet goed welke ik verkies. 

(stof bij Habiba)