Maand: oktober 2012

iets oosters

Wij zijn nogal in de ban van Azië, de Husband en ik. Ook op etensvlak. Aziatisch street food, we zouden het elke dag kunnen eten! 
Soms probeer ik die typische smaken na te koken, maar dat is écht niet simpel. En ik ben ook geen voorstander van duizend-en-één pottekes in mijn keukenkast die slechts één keer per jaar gebruikt worden. Vandaag deed ik het my way. En lekker dat het was!
nodig (voor vier):
– 1 broccoli
– 1 bakje peultjes
– 1 rode ui
– 2 teentjes look
– 1 biefstuk (ongeveer 300 gr)
– sesamolie
– ketjap manis
– half bouillonblokje
– sesamzaadjes
doen:
De broccoli in roosjes verdelen en samen met versneden ui heet wokken in sesamolie. Uit de wok halen. Idem voor de peultjes. Biefstuk en look in schijfjes snijden en kort wokken. Groenten erbij voegen en met flink wat ketjap manis overgieten. Wat water en een half bouillonblokje toevoegen, eventueel wat indikken met maïzena (ik vind extra kruiden niet nodig, de ketjap manis doet zijn werk). Bestrooien met sesamzaadjes en opeten met witte rijst.

Bijna even lekker als in’t echt.

winterwarmte

Dochter 1 wilde een sjaal. Geen uit de winkel hè, neenee, ze ging die zélf breien. “Oei,” dacht ik. In plaats van blij te zijn om haar creatief idee en haar aan te moedigen. Maar ik had geen breinaalden, en ook geen wol, en ik vreesde dat ze het na twee rijtjes sukkelen al zou opgeven. Dus kocht ik in de Wibra twee breinaalden en drie bollen wol en leerde ik haar de kneepjes van het vak (lees : de enige steek die ik ken, de rechtse). 
En ze deed dat. Ze breide een volledige sjaal. Steken vielen. Soms werden die opgeraapt, meestal niet. Af en toe werkte ik er ook wel eens aan. Of de Bomma. En nu is er dus een echte handgebreide sjaal die er heeeeel selfmade uitziet. Maar hij is wel mooi!

En nu wou Dochter 2 ook een zelfgemaakte sjaal. “Zelf” als in “door de mama”, want Dochter 2 heeft helemaal geen zin in breien.

Ik vond een restje nicky velours (waarvan ik had gezworen er nooooit nog mee te werken) en een restje tricot (waarvan ik had gezworen … ge raadt het al). En ik probeerde eens iets. Ik had na 10 minuten al spijt dat ik eraan begonnen was. Maar ik ben een doorzetter (hahaha!). Dus ook Dochter 2 heeft nu een handgemaakte sjaal. Voilà!

van tafelkleed naar tas

Eind augustus deed ik voor de eerste keer mee aan een give-away. En ik won! Beginnersgeluk, heet dat. Een prachtig stofje, eigenlijk een oud tafelkleed, belandde in mijn brievenbus. Het zou een kussen worden, dat was snel beslist.
Maar des te langer ik er naar keek, des te meer raakte ik ervan overtuigd dat het ook niet zou misstaan als herfstige tas … En zo geschiedde. Ik haalde mijn Pinterest er nog eens bij en vond daar de wasp-bag. Ik pastte de afmetingen wel wat aan, zodat de tas breder en minder hoog is. 
Nu, naar mijn idee zag het er weer simpeler uit dan het was, ik moest hééél ver zoeken naar mijn logisch verstand om de aparte delen geassembleerd te krijgen.

Voor de voering gebruikte ik een mooie bruine stippenstof, er kwam ook een gsm-zakje in, én (jawel Ines!) een sleutelhanger! 

Zo, Els en Kaatje, ik hoop dat jullie via deze weg zien wat er van jullie give-away stofje is geworden. En nog eens dankjewel!

(stippenstof bij Stoffenspektakel)

home sweet home 8

Voorlopig slapen de Dochters nog samen op één kamer. Lang gaan ze dat niet meer volhouden, ze worden ouder en willen graag hun eigen plekje. Begrijpelijk.

De kamer die ze delen hangt voor de helft weer vol met vintage-behang. Ja, ik weet het, zoals ook in die andere kamers hier thuis … Ik kan er niks aan doen, het is sterker dan mezelf. Dit behang komt nu eens niet uit Gent, maar uit een klein dorpswinkeltje in de buurt dat van boven tot onder vol stak met muffe rollen behang. Geweldig.

 
De boom hierboven laat trouwens alle restjes van die andere behangpapieren zien, ze combineren nog mooi ook! En de communiejurk van Dochter 2 hangt gewoon maar wat te pronken aan een kapstok, ze draagt hem bijna nooit wegens te delicaat, spijtig eigenlijk want hij is prachtig. Zoals alles wat Cindy maakt trouwens …

(Meer gluren bij de buren ? Kijk voor de volledige lijst met deelnemers bij Barbara.)

zes-zakjes-tas

Op mijn pinterest stond al een tijdje een zes-zakjes-tas te wachten. Meer iets voor kinderen wel, en ik dacht er eentje te maken voor de verjaardag van het vriendinnetje van Dochter 2. De drukte van de week stak daar echter een stokje voor, en de Dochter ging, volledig tegen mijn principes, naar het feestje met een kadobon. Foei.
Vandaag had ik een uurtje tijd om het tasje uit te proberen. Het zag er simpel uit en dat was het ook, de  werkbeschrijving is wel in het Engels maar met wat gezond verstand heb je die eigenlijk zelfs niet nodig. 
Het plezante aan het tasje is dat je naar hartelust stofjes kan combineren! Het heeft zes opbergzakjes aan de buitenkant, en een bodem zodat het blijft staan. 
En waarvoor ik het ga gebruiken? Geen idee, waarschijnlijk zal het snel door een Dochter ingepalmd worden. En anders wordt het toch nog een kadootje.
(bloemenstof bij Annamarieke – ruitjesstof bij Stoffenspektakel – vichyruitjes bij Pauli)

dag van de leerkracht in’t kwadraat

Vandaag, 5 oktober, is het Dag van de Leerkracht. De dag nà Werelddierendag, ik weet niet of dat wat te betekenen heeft …
In elk geval, leerkracht zijnde kijk ik toch wat uit naar de verwennerij die ons die dag te beurt valt. Een glaasje wijn, lekkere cake en ander comfort food, laat maar komen! 
Maar! Dit jaar, daarbovenop, was ook nog een collega jarig. Die prompt trakteerde met de heerlijkste taart ooit : Schwarzwaldtorte!! Jammie jammie, die taart was wel 25 cm hoog, we konden er niet snel genoeg invliegen, zoooo lekker!
En zie hier de restanten nadat er een 30-tal leerkrachten op los gelaten werden …

Bij deze dus : dankjewel lieve G, met spijt publiceer ik hier geen al te beste foto’s, maar wat vond ik ze lekker! 

Gelukkige verjaardag!

voor het slapen gaan

Nu de donkere helft van het jaar voor de deur staat durf ik al eens vroeger in bed te kruipen. Niet noodzakelijk om te slapen, maar om te lezen of daar nog wat TV te kijken. Het probleem is dat wij niet zo’n gesofisticeerde lattenbodem met afstandsbediening hebben, die met één druk op de knop mijn lichaam in de gewenste comfortabele plooi legt. Dus is dat elke keer een geprop met kussens en nòg een kussen en een dubbelgeplooid kussen, … Niet dat ik een tekort heb aan kussens, maar kom, jullie begrijpen het probleem.
Dus. Ik naar Ikea (what’s new?) voor de aankoop van twee worsten. Kussenworsten welteverstaan. Of worstenkussens, hoe heet dat eigenlijk? En daar moet dan een overtrekske voor gestikt worden, ah ja. En voor diegenen die zich afvragen of dat moeilijk is : natuurlijk niet. Anders zou ik dat nooit kunnen.
 

De breedte van de stof is de lengte van de worst + de diameter van de worst, tel er ook een naadwaarde van 6 cm bij. De lengte van de stof is de omtrek van de worst met een naadwaarde van 1 cm. De korte zijden strijk je 1 cm om, en daarna nog eens 2 cm. Die stik je door zodat je een tunneltje bekomt. Trek er een touwtje of een lint door. Daarna de lange kant aan mekaar stikken op 1 cm, over de worst trekken, lintje dichtsnoeren en klaar!

En nu lig ik mega-comfortabel in mijn bed een boekske te lezen.

(stof bij Ikea)