… samen met Oon in het Ikea Pop-Up Expo Atelier in Brussel!
Oon stuurde op 3 oktober een blogpost de wereld in met de vraag of er iemand zin had een workshop “kussen-maken” te volgen bij haar. “Ikke, ikke, ikke!” was het enige wat ik kon roepen (lees : mailen). Zo zou ik eindelijk het geheim van het kussen met paspel én rits voor mijn ogen ontrafeld zien. Ik was nog net bij de 15 gelukkigen.
We werden verwend door Ikea : met stof, biais, rits, zelfs sandwiches en drank. Oon hielp me mijn logisch verstand zoeken en in het naar buiten gaan kregen we nog een goodie-bag. Een nieuwe stoffenschaar, daar was ik aan toe zeg!
De Husband vindt mijn kussen maar niks. De voorkant past niet bij den achterkant, vindt hij. What does he know, denk ìk dan. 🙂
Merci Ikea, merci Oon!
(Meer foto’s vind je hier.)
(Meer foto’s vind je hier.)
Ooh geluksvogel!
En ik vind hem heeeeeeeeel mooi!
mega!
Ik vind het perfect, de echtgenoot heeft er inderdaad geen verstand van zullen we maar denken 🙂
Tof dat je dat gedaan hebt, ik maak ze nog zonder rits, maar met rits is wel handiger, dus missschien toch maar eens proberen de ritsenangst overwinnen want daar gaat het om toch 🙂
oh hij is super! ik hou wel van die stofjes 🙂
en dat naai setje van de Ikea heb ik hier ook! Heeel handig!
leuk hee… ik deed mee aan de workshop van mamasha voor het maken van een dekentje…
Was ook super om er eens een namiddagje tussenuit te zijn tussen allemaal toffe madammen.
Maren (hoemmelke.blogspot.com)
geluksvogel 😉
Haha, je zàt naast me. Op de hoek, hé.
What does he know: inderdaad! Ik vond jouw kussen origineel bedacht. Toen ik zag dat je twee verschillende stoffen had, dacht ik bij mezelf: waarom heb ik daar niet aan gedacht!
Uw ritsenfrustratie een beetje overwonnen nu?
Dacht ik het niet!
Mijn ritsenfrustratie verdwijnt langzaamaan… Ik ga er nog altijd niet naar op zoek, maar stilaan zal dat wel goedkomen, zeker? En inderdaad, vanaf nu ben je een échte Paspelpoes, ik heb het zélf gezien!
Die workshop moet geweldig zijn geweest!
En die stofjes passen wel.. mannen hé 🙂
dat moet inderdaad heel plezant geweest zijn… en het resultaat mag er meer dan zijn!
Zeg wat voor clubje is dat daar…paspel-poezen enzo…?
Ik wil mij daar niks bij voorstellen ;-))))
Heel tof dat kussen, maar je weet dat ik een zwak heb voor je kussentjes!!!
By the way…bedankt voor je reactie op mijn post van gisteren, ik blog toch nog verder en misschien moet ik mij er minder vragen bij stellen…en gewoon ervan genieten terwijl ik het leuk vind.
Altijd welkom op je leopard-pumps, hahhaaaa!!!
Ik heb hier ook zo'n husband die er niets van kent. Ik vind je kussen wel mooi!
Geweldig! Ik vind het kussen trouwens ook mooi hoor!
Dankzij je geweldige en zo juiste uitleg bij Katrien over het 'waarom bloggen' kom ik eens even piepen 🙂 En ben meteen weg van je blog 🙂 Prettige zondag!
En yep, je husband heeft er geen verstand van … maar welke wel hé? 🙂
Ben bij jou ook al vaak "op bezoek" geweest, hoor! En dat vooral dankzij je super-gitaar-kussen (voor je niet-meer-kleine-zoon in één van mijn favoriete Miller-stofjes, geweldig is die!
Thanks! En ja, het is echt een superstofje, ik heb er nog wat van over, nog wat brainstormen wat ik daar mee ga doen 🙂
Thanx voor je gezellige reacties bij ons! Heb gereageerd op je vraag over adresjes in Utrecht, maar weet niet of jij daar dan automatisch bericht van krijgt?! Staat dus onder je reactie die je bij ons hebt achtergelaten 🙂
Enjoy!!!! Enneuh…je kussen is goed gelukt! Ach, en mannen hoeven dat nu eenmaal niet te snappen, dat is echt te veel gevraagd 😉
Super mooi… mannen hé!
Mannen toch he … wat krijgt hij het nu zwaar te verduren in al die commentaren 😉
He, ik was daar ook! Toen ik jouw kussen zag, dacht ik 'Zo origineel!'. Ik was die één met de ruitjesbloes. 🙂
Maar alé, dat komt ervan he, van dat anoniem bloggen! Je kent mekaar dus alleen virtueel …
🙂